At ego quem huic anteponam non audeo dicere;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ratio quidem vestra sic cogit. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Duo Reges: constructio interrete. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sed ad bona praeterita redeamus. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.

• Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
• Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?
• Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
• Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
• Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit
cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam
timebis.

Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut
iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut
probari.

Tenent mordicus.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Quid de Pythagora?

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Bork

Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

Recte dicis;

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Si longus, levis dictata sunt. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.

1. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.
2. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
3. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
4. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.